Rebek

Pierwszym z takich instrumentów był rebek (rebab, rebap, rubab). Posiadał niewielkie okrągłe pudło rezonansowe, wykonane z drewna i dwie struny, które pobudzano zakrzywionym smyczkiem.

Rebab miał podobną konstrukcję, jedynie kształt pudła rezonansowego był nieco bardziej podłużny, gruszkowy. Dźwięk rebeka był lubiany, ponieważ powszechnie kojarzono go z głosem ludzkim, co też tworzy pewną konotację z violą da gamba. Odmiana perska (rabab) była nieco dłuższa i miała więcej strun, które szarpano plektronem.

Co ciekawe – instrument jest spotykany do dziś w Kaszmirze i używa się go podczas szamańskich seansów leczniczych we wschodniej Malezji.

[po prawej: Rebek na obrazie niderlandzkiego malarza Gerarda Davida]